جهانگیری که معقتد است هیچکاره است و عموم اختیارات در دستان واعظی رییس دفتر رییس جمهور است، در جلسه ای با حضور روحانی و برخی مقامات دولتی، مجدداً آمادگی خود را برای استعفا قبول کرده ؛ اما این بار برخلاف دفعات پیشین، رییس جمهور مخالفی نکرده و با سکوت خود، از سخنان معاون اول گذر کرده است! با این حال، اکنون هجمه کم سابقه تیم نوبخت به جهانگیری چند سوال اساسی را به ذهن متبادر می کند:‏ آیا آنچنان که رسانه های وابسته به نوبخت می گویند، سهم خواهی کارگزاران از روحانی در حال نتیجه دادن است و آنها سهم ‏بیشتری در تغییرات آتی کابینه دریافت خواهند کرد؟ چه کسانی در کارگزاران، در حال سهم خواهی هستند و هم توانسته اند نیروهای خود را در رده های مختلف دولت جای دهند؟ آیا انتشار اخباری در مورد برکناری جهانگیری، واکنشی است به تلاش جهانگیری برای تغییر تیم اقتصادی دولت که نوبخت در ‏مرکز ثقل آن قرار دارد؟

پرفسور هادی صالحی‌اصفهانی گفت: روند طبیعی اقتصاد ایران الزاماً به واکنش‌های اعتراضی نمی‌انجامد. در بعضی دوره‌های گذشته مردم ما اوضاع اقتصادی بسیار سخت‌تری را از سر گذرانده‌اند و اعتراض نکرده‌اند. مشکل شرایط حاضر این است که عملکرد دستگاه‌های مختلف حاکمیتی از جنبه‌های گوناگون با انتظارات مردم فاصله زیادی پیدا کرده است.

داریوش قنبری اعتقاد دارد که اگر روحانی تنها باشد جناح اصولگرا فرصت بیشتری برای استفاده از مناظرات و تخریب دولت و شخص روحانی در اختیار خواهد داشت.

انتخابات مجلس ایران در ماه فوریه نشان داد، مردم ایران علاقه بیشتری به جبهه اعتدالگرا دارند. نتایج دور دوم این انتخابات در 29 آوریل دستاوردهای این جببه کار ها را تایید کرد.